تبليغ براي نامه دروغين يزدگرد سوم به عمر بن خطاب رضي الله عنه

هفته پيش خبر آنلاين به نقل از خبري پرداخت كه در آن آمده بود: نامه اي كه منسوب به يزدگرد سوم آخرين پادشاه ساساني در ايران، خطاب به خليفه دوم مسلمين، عمر بن خطاب (رضي الله عنه) است در موزهاي در انگلستان شناسايي شده است. در اين نامه يزدگرد سوم، پادشاه ساساني مسلمانان و پيروان حضرت محمد (صلي الله عليه وآله وسلم) را افراد خشونت طلب، بدون فرهنگ و ريشه، وحشي و كساني كه دختران را زنده به گور مي كنند و زنان را به اسارت مي گيرند و… توصيف كرده است و به آن ها اخطار داده شده كه پا نهادن به اين سرزمين پاك (ايران) براي آن ها بدشگون خواهد بود.
اين بخشي از نامه منسوب يزدگرد سوم به خليفه دوم مسلمين است. وقتي اين متن را خواندم سه نكته در ذهنم تداعي شد اول اين كه اين نامه مهم تاكنون در كجاي تاريخ قرار داشته و چرا هيچ منبع تاريخي در طول 14 قرن از مسلمانان و مسيحيان به آن اشاره نكرده است، در حالي كه مسلمانان تا امروز نسبت به ثبت حوادث صدر اسلام حساسيت زيادي دارند. دوم اين كه اين نامه در موزه انگلستان چه مي كند؟ سوم اين كه آيا تاريخ به اين سادگي مي پذيرد كه حقيقت وارونه جلوه داده شود و جاي حق و باطل به آساني عوض شود؟
با توجه به شناختي كه از تاريخ اسلام داشتم بند بند نامه را يك دروغ ساختگي در عصر حاضر و بر اساس گفتمان حاكم برخي از دشمنان اسلام ديدم كه اين گفتمان هرگز از گذشته وجود نداشته و از طرفي مفاهيم ساختگي نامه به شكلي است كه اعمالي كه ساسانيان خود به آن متهم بودند و در ايران آن را انجام مي دادند توسط يزدگرد سوم، پادشاه ساساني به مسلمانان نسبت داده شده است. براستي اگر يزدگرد سوم و ساير شاهان ساساني اعتقادي به نظريات انسان دوستانه و آزادي خواهانه داشتند چرا آن را به ديگران نصيحت مي كردند و خود آن را اجرا نمي نمودند؟ پاسخ دادن به اين نامه حتي اگر آن را واقعي بدانيم، بحث مفصلي را مي طلبد، اما در همين نامه ديدگاه يزدگرد سوم نشان دهنده اوج بي خردي و كم اطلاعي او از جهان پيرامون خود است. در حالي كه آن به عنوان پادشاه يك امپراطور بزرگ در عصر خود مي بايست با شايستگي نسبت به تحولات پيرامون خود آگاهي لازم را داشته باشد. متهم كردن مسلمانان به زنده به گور كردن دختران در حالي كه اسلام با اين رفتار اعراب جاهلي مبارزه زيادي نمودند و آن را در جامعه ممنوع كرد نشان دهنده ي اين است كه يزدگرد سوم حداقل سي سال از تحولات شبه جزيره عربستان بي خبر بوده است و اطلاعاتي كه به او رسيده است بسيار قديمي و بي ارزش بوده است.
متهم كردن مسلمانان به عدم رعايت حقوق زنان در حالي صورت مي گيرد كه به گواه مورخان حرمسراي شاهان ساساني در طول تاريخ بي نظير بوده است، از جمله اين كه يزدگرد سوم سه هزار زن را در حرمسراي خود بدون ازدواج شرعي نگه داري كرده است كه آن ها زيباترين دختران ايران و فقط براي كاميابي شخص شاه بوده اند. اين در حالي است كه اسلام همه روابط غيرشرعي را ممنوع و تعدد زوجات را محدود به چهار زني كرد كه آن هم تنها به شرط عدالت ممكن است و اين زنان از حقوق برابر (مثل نفقه، ارث، و…) بهره مندند.
پادشاه ساساني مسلمانان را متهم به نابرابري و عدم رعايت حقوق ديگران مي كند! در حالي كه مسلمانان در صدر اسلام، مسيحيان، يهوديان و سپس زرتشتيان را در سرزمين خود جا دادند و حقوق مذهبي آن ها را به رسميت شناختند، در حالي كه پادشاهان ساساني با فشارهاي مذهبي و تفتيش عقايد آزارهاي فراواني به پيروان ديگر اديان خصوصا مسيحيان وارد نمودند و چون اسلام در نواحي غربي ايران گسترش يافت، پيروان اسلام را مورد آزار قرار دادند و همين اقدام از عمل اصلي جنگ مسلمانان با ساسانيان در ايران بود. حال اين كه يكي از شروط مسلمانان براي خود داري از جنگ اجازه تبليغ آزاد براي مسلمانان و عدم آزار آن ها در ايران بود، امري كه يزدگرد آن را نپذيرفت.
اين نامه نمي تواند حقيقي باشد، اما اگر هم باشد بيش از همه بر ملاءكننده چهره واقعي ايران در دوران پيش از سلام است و به محققان مسلمان مي رساند تا با مقايسه ارزش هاي اسلام و جاهليت ساسانيان، حقايق تاريخ را بيش از پيش آشكار سازند.